Έργο κλασικό πια στις μέρες μας, το μυθιστόρημα του Umberto Eco, ενός από τους πιο γνωστούς σημειολόγους, ήταν μία τομή στη λογοτεχνία όταν κυκλοφόρησε το 1981. Συνδυάζοντας αφηγηματικές δομές του λαϊκού μυθιστορήματος των επιφυλλίδων και του αστυνομικού μυθιστορήματος (λογοτεχνικά είδη για τα οποία, μεταξύ άλλων, τρέφει μεγάλη αγάπη ο συγγραφέας) αποτελεί ένα ορόσημο στον χώρο της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας, κλείνοντας το μάτι στον αναγνώστη και προσκαλώντας τον ν' αποκαλύψει τις αναφορές του και τον τρόπο με τον οποίο συνδυάζονται για να φτιάξουν κάτι καινούργιο.

Η ιστορία εξελίσσεται σαν ένα αστυνομικό μυθιστόρημα (μια σειρά ανεξήγητων δολοφονιών σ' ένα απομονωμένο μοναστήρι, ένας μοναχός-ντετέκτιβ αντίγραφο του Σέρλοκ Χολμς, σε χρόνους που από μόνοι τους αρκούν για να δημιουργήσουν την αίσθηση του μυστηρίου στον σύγχρονο άνθρωπο). Παράλληλα όμως, το Όνομα του Ρόδου είναι και η ιστορική αναπαράσταση μιας εποχής και μια ανθολόγηση σημαντικών κειμένων της. Είναι ένα μυθιστόρημα που ο αναγνώστης μπορεί να το διαβάσει με τον τρόπο που θέλει, σαν αστυνομικό ή σαν ιστορικό, έχοντας ήδη την άδεια του συγγραφέα του να πηδήξει σελίδες.