Μέσα από τη ματιά ενός «μη ειδικού», ο συγγραφέας επικεντρώνεται σε εκείνες τις πλευρές της ζωής των αρχαίων Ελληνίδων που έχουν παρεξηγηθεί περισσότερο, λόγω της ελλιπούς προσέγγισης των πηγών εκ μέρους των σύγχρονων μελετητών.

Παραθέτοντας άφθονα χωρία από την αρχαία ελληνική γραμματεία, προσπαθεί να δώσει μια πιο ακριβή εικόνα της γυναικείας ζωής στην αρχαία Ελλάδα και ειδικά στην αρχαία Αθήνα, μια εικόνα που δεν παρεκκλίνει ούτε προς τη μεροληπτική ωραιοποίηση ούτε προς την εξίσου λανθασμένη διόγκωση των οπωσδήποτε υπαρκτών αρνητικών στοιχείων και καταστάσεων.