Έννοιες όπως ο χρόνος, η φύση, ο άνθρωπος, η ελπίδα, το άγνωστο, ο έρωτας και η γυναικεία ομορφιά αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη στη διαδρομή της πένας του δημιουργού.

Προσεγγίζοντας και αξιοποιώντας με τρόπο ευλαβικό την ελληνική γλώσσα, ο ποιητής προσπαθεί με τις «Στάλες» (εκδόσεις Ιωλκός, 2011) να μεταφέρει το μήνυμα ότι όλοι μας, ανεξαρτήτως χαρακτήρα, καταβολών, χαρισμάτων, έχουμε μια μικρή γωνιά στο κορμί και στη σκέψη μας έτοιμη να μας προδώσει. Κατά το δημιουργό όλοι μας φέρουμε την ευθύνη να ορίζουμε οι ίδιοι τη μοίρα μας. Παράλληλα τονίζει ότι το όποιο λάθος, μικρό ή μεγάλο, μπορεί να κρύβει την ομορφιά του.

Η φύση με τα χρώματα και τα αρώματά της, τη γεμάτη ερωτηματικά ομορφιά της, η ελιά με τον ιερό της πλούτο και τη γοητεία της, ο ήλιος και το φεγγάρι -φίλοι μας μα και άγνωστοί μας συνάμα-ο ορίζοντας με τα μυστήριά του, η αγάπη, το θαύμα της νιότης σχηματίζουν τη θάλασσα, στην οποία αυτό το χάρτινο καράβι του καθενός μας χαράζει την πορεία του.

Ο στόχος, ο πιο τίμιος: ο επιβάτης που στέκει στην πλώρη να φτάσει σε μέρη φιλόξενα, ασφαλή και να απολαύσει τις χάρες και τις χαρές του εξωτερικού, μα κυρίως του εσωτερικού του κόσμου, πλουτίζοντας τα μάτια και την αγκαλιά του με τα πιο άξια πλούτη.