Λένε πως η θητεία στον Ελληνικό Στρατό είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση. Λένε, επίσης, πως ο στρατός αντανακλά την κοινωνία που τον περιθάλπει. Η ανία, η ανοησία, η στασιμότητα, η τυπολατρία, μα, πάνω απ’όλα, ο παραλογισμός είναι κάποια μόνο από τα στοιχεία εκείνα που συντροφεύουν τις αναμνήσεις κάθε Έλληνα φαντάρου. Α! και οι ατελείωτες προσοχές!

Στις σελίδες της Επιλαρχίας ο Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος παραθέτει το δικό του -μάλλον- αλλόκοτο ημερολόγιο θητείας, αναμιγνύοντας πραγματικά περιστατικά με σουρεαλιστικές καταστάσεις που ποτέ δεν θα συνέβαιναν εντός των ελληνικών στρατοπέδων. Ή μήπως...;

Πρόκειται για ένα σκωπτικό, αιρετικό και, ελαφρώς βλάσφημο, σχόλιο πάνω στη θητεία, τη «μαμά Πατρίδα», την ανθρώπινη βλακεία, την χαμένη αξιοπρέπεια, την κοινωνία ολόκληρη...