Με την Ελέν, τη γυναίκα που αγαπά, αυτή με την οποία ήθελε να γεράσει αλλά από την οποία απομακρυνόταν, ο συγγραφέας φεύγει για διακοπές στη Σρι Λάνκα, τα Χριστούγεννα του 2004. Μαζί με το ζευγάρι είναι ο γιος της Ελέν και ο ένας από τους δύο γιους του Καρρέρ.
Ένα παλιρροιακό κύμα θα άλλαζε τα δεδομένα της διαμονής.

Η αφήγηση καταπιάνεται μ' αυτό που τον τρομάζει περισσότερο στον κόσμο: ο θάνατος ενός μικρού παιδιού και μιας νέας γυναίκας με μικρά παιδιά και σύζυγο. Τη στιγμή του τσουνάμι είδε ένα ζευγάρι να χάνει τη μικρή του κόρη. Επιστρέφοντας, η αδελφή της Ελέν πεθαίνει από καρκίνο. Ο Καρρέρ βυθίζεται στη δυστυχία των άλλων, μπαίνει στη θέση τους, τους ακούει, φαντάζεται τι πρέπει να αισθάνονται. Αυτές οι σελίδες έχουν μια αυτόδηλη αναγκαιότητα, ένα περίεργο ύφος, ξέγνοιαστο και φλογερό ταυτόχρονα. Οι εμμονές του Καρρέρ σε μαγνητίζουν. Οι τραγωδίες πλευρίζονται κατά μέτωπο.