Με τούτα και με τ' άλλα έφτασε το τέλος του χρόνου.

Και, όπως κάθε χρόνο, το τέλος του χρόνου είναι μια χαρούμενη περίοδος, αφού περιλαμβάνει τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Που σημαίνει ότι άλλος ονειρεύεται λαχταριστούς κουραμπιέδες, άλλος γεμιστές γαλοπούλες, άλλος το φλουρί της πίτας και άλλος το γούρικο ξεκίνημα της καινούριας χρονιάς με κέρδη στα χαρτιά. Ο καθένας ανάλογα με τα γούστα του.

Και τα μικρά παιδιά;

Τα μικρά παιδιά τα ονειρεύονται, ίσως, όλα αυτά -κι ακόμα καλύτερα αν τα κέρδη στην τριάντα μία είναι στραγάλια ή φουντούκια-, αλλά και κάτι ακόμα, που μπροστά του δεν έχουν καμιά αξία ούτε φλουριά ούτε χαρτιά ούτε κουραμπιέδες: τον Αγιο Βασίλη και τα δώρα που θα τους φέρει.

Τι γίνεται, όμως, αν τον Αγιο Βασίλη τον πάρει το παράπονο και πει «Αμάν πια! Μπάφιασα! Φέτος δεν έχει δώρα!»;

Μόνο μια λέξη μπορεί να περιγράψει το τι γίνεται: ΧΑΜΟΣ!