Ο ποιητής

Μη με διαβάζετε
όταν έχετε δίκιο

Βασανισμένος από τούτα
ή όσα μέλλονται να συμβούν
μες στον καιρό χαμένος
ρίχνει τα κλειδιά
στους κηνηγημένους.

Έρχεται πάλι η μακρινή φωνή
από σακατεμένους τάφους
στάζει το κερί
μες στην καρδιά
καθώς βαριά
στενάζει πάνω του
η ματωμένη αυγή
το κροτάλισμα του θανάτου.

Διαβαίνει το μονοπάτι του κεραυνού
ο ξεχασμένος ποιητής
βαστά το χέρι
τη φωτιά και το μαχαίρι.