Το κλασικό ποίημα του Edgar Allan Poe στην ιδανική, όσο και δυσεύρετη, μετάφραση του Κώστα Ουράνη, ως πηγή έμπνευσης του σύγχρονου ζωγράφου Χρήστου Αθανασιάδη.

Για τον ποιητή γράφει ο καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών Βαγγέλης Αθανασόπουλος και για τον ζωγράφο ο κριτικός τέχνης Σωτήρης Μπαχτσετζής. Υπάρχουν επίσης βιογραφίες και εργογραφίες του Poe και του Ουράνη και πλήρης βιβλιογραφία των μεταφράσεων όλων των έργων του Poe στα ελληνικά.

Η ιστορία που διηγείται το ποίημα είναι απλή, αλλά καθόλου αισιόδοξη: Ένας μοναχικός άνδρας προσπαθεί να ανακουφίσει τον πόνο του από την απώλεια της αγαπημένης του Λενόρας εστιάζοντας τη σκέψη του σε κάποια παλιά βιβλία μιας ξεχασμένης γνώσης. Ένα ελαφρό χτύπημα ακούγεται στην πόρτα του, αλλά όταν την ανοίγει βρίσκει σκοτάδι και τίποτα άλλο. Μέσα σ' αυτό το σκοτάδι ψιθυρίζει το όνομα της Λενόρας, ελπίζοντας πως έχει γυρίσει η χαμένη του αγάπη, αλλά το μόνο που ακούει είναι μια ηχώ που στέλνει πίσω τον ήχο «Λενόρα».