Μια μεγαλοαστική οικογένεια, τρεις γενιές. Αλήθειες... προδοσίες... ψέματα... ζήλιες... Και φτάνεις ως πού; Στο φόνο της ψυχής; Του μυαλού; Της αγάπης;
Η Δάφνη και η Φαννή, αδελφές, η μια άκρη του νήματος που το κρατάει ποιος και γιατί; Γιαγιά, παππούς, θείοι, μαμά, μπαμπάς. Και η συνέχεια... ένα κουβάρι μαύρα σύννεφα και λάθη... αμαρτίες γονέων - ναι, αλλά κι αυτές; Τι έκαναν αυτές; Η Δάφνη κι η Φαννή;
«Έπρεπε να γίνετε πουτάνες», έλεγε ο θείος.
Ο θείος... δοσμένος στην Αριστερά, έτοιμος να κρεμαστεί για τα πιστεύω του. Ο πατέρας... δοσμένος στη Δεξιά, έσωσε τον θείο καθότι είχε το χάρισμα.
Τον έσωσε; Σωθήκανε; Από τι;
Και το κορίτσι της Φανής... μπράβο, μεγάλωσε...
Μια σχεδόν πολύ αληθινή ιστορία...πάνω σε σχεδόν πραγματικά γεγονότα...
Μια σχεδόν ζωή για το τίποτα ή όχι.
Αλήθεια, πώς συλλαβίζουν την ευτυχία;
Ένα μυθιστόρημα που αξίζει να διαβάσετε για την αλήθεια του.