Στα μαρμάρινα σκαλάκια της πολυκατοικίας, με την επίβλεψη εκεί γύρω της θυρωρού, η αδερφή μου κοντά και να τρώμε παγωτό κρέμα ξυλάκι: ευδαιμονία. Ένα ολόκληρο παγωτό ξυλάκι που αργούσε να τελειώσει κι έσταζε γύρω γύρω στα χέρια μου και προσπαθούσα να το προλάβω να μη λιώσει. Θυμάμαι την αίσθηση του απογεύματος στην Κυψέλη του 1969, γλυκιά, μυρωδάτη ησυχία στη γειτονιά, ένα δυο αυτοκίνητα παρκαρισμένα, ένα δυο περαστικά κάθε πέντε δέκα λεπτά, γειτονιά, άνθρωποι έξω απ' τα μαγαζιά και τις εισόδους των σπιτιών και των λίγων πολυκατοικιών, φιλικοί, και μια αύρα ασφάλειας και ευτυχίας... Θα 'μουν τριών χρονών και το παγωτό μου στοίχιζε μιάμιση δραχμή.

Η Σοφία είναι ένα κορίτσι που γεννήθηκε το 1967 σε μια αστική οικογένεια της Αθήνας. Ζει ανέμελα παιδικά και εφηβικά χρόνια σε διάφορες ελληνικές πόλεις. Zει τον μεγάλο της έρωτα και κάνει τη δική της οικογένεια σε ένα περιβάλλον ασφυκτικής θρησκευτικότητας, το οποίο καλλιεργεί τις αναστολές, τις ενοχές, το φόβο και την οδηγεί σε αδιέξοδο. Έτσι, στα τριάντα πέντε της χρόνια, αρχίζει έναν αγώνα για να ανακαλύψει τη δική της αληθινή, πολύτιμη Σοφία.

Μια μυθιστορηματική αφήγηση ζωής που διαβάζεται απνευστί και που αναβιώνει παραστατικά την Ελλάδα της δικτατορίας και της μεταπολίτευσης, τις επιλογές ζωής, τις εκρήξεις, τις προοπτικές και τα αδιέξοδα των σημερινών σαραντάρηδων.