Πόσες φορές για να δικαιολογηθούν ορισμένες αδυναμίες ακούμε να λέγεται: Είναι ανθρώπινο! Και στην πραγματικότητα, αν το καλοσκεφτούμε, αυτό το είναι ανθρώπινο σημαίνει απλούστατα: Είναι ζωώδες!. Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να ορίσει την ανθρώπινη φύση; Ο άνθρωπος είναι αυτό το διφορούμενο ον που η εξέλιξη έχει τοποθετήσει στα σύνορα του ζωικού και του θεικού κόσμου. Η φύση του λοιπόν είναι διπλή και αυτήν ακριβώς την πόλωση είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσει γαι να την ξεπεράσει. Αν γράφτηκε στα ιερά κείμενα: Είστε Θεοί, είναι λοιπόν για να υπενθυμίσει στον άνθρωπο τη θαμμένη παρουσία μέσα του μιας ανώτερης ουσίας που πρέπει να μάθει να εκδηλώνει. Εκεί βρίσκεται το αληθινό νόημα του πεπρωμένου μας, μας λέει ο Δάσκαλος Omraam Mikhael Aivanhov και για αυτό επανέρχεται ακούραστα σε αυτό το ζήτημα, δίνοντάς μας τα μέσα για να μπορέσουν να εμφανιστούν αυτοί οι θεοί που είμαστε και τους οποίους δεν γνωρίζουμε ακόμη.