Σε εφτακόσια χρόνια από σήμερα, τον τέταρτο αιώνα της Αδελφοσύνης του Ανθρώπου, που χρονολογείται από τον τελικό θρίαμβο της σοσιαλιστικής δημοκρατίας, ένας αρχαιολόγος του μέλλοντος ανακαλύπτει το Χειρόγραφο Έβερχαρντ, τη μοσχοαναθρεμμένη γυναίκα του σοσιαλιστή ηγέτη Έρνεστ Έβερχαρντ, σταματάει στη μέση μιας πρότασης, για λόγους που δε θα μπορέσουμε ποτέ πια να μάθουμε. Μας εξιστορεί το ρόλο που έπαιξε ο άντρας της στον αγώνα της εργατιάς ενάντια στις δυνάμεις της πλουτοκρατίας, στις αρχές του εικοστού αιώνα. Μιλάει για το βαθμιαίο αλυσόδεμα των εργατών με τα δεσμά της οικονομικής και πολιτικής υποδούλωσης και για τον κρυφό τους αγώνα για οικονομική και πολιτική δικαιοσύνη και, τέλος, για την πρώτη μεγάλη εξέγερση των εξαθλιωμένων μαζών και την ανελέητη καταστολή της από τους μισθοφόρους της Σιδερένιας φτέρνας.