Η μις Μαρπλ δε φανταζόταν ποτέ πως θα έπαιρνε ένα τέτοιο γράμμα από τον κύριο Ράφαελ, που μόλις πριν μια εβδομάδα είχε διαβάσει την νεκρολογία του στην εφημερίδα. Στην αρχή, το όνομά του, της φάνηκε κάπως αόριστα γνωστό, μα ξαφνικά όλα ξεκαθάρισαν στο μυαλό της. Ήταν σ' εκείνη την αλησμόνητη κρουαζιέρα στην Καραϊβική, που τον είχε γνωρίσει. Και τώρα ερχόταν αυτό το γράμμα να ταράξει τη μονοτονία της ζωής της, όπου ο κύριος Ράφαελ, το ίδιο εκκεντρικός πάντα, είχε να της προτείνει ένα διασκεδαστικό παιχνίδι.

«Εσείς, αγαπητή μου κυρία», της έγραφε, «έχετε μια φυσική φλέβα στην απόδοση Δικαιοσύνης, θέλω, λοιπόν, από σας να κάνετε έρευνες για ένα έγκλημα. Έχω αφήσει ένα αρκετά σεβαστό ποσόν που θα γίνει δικό σας όταν οι έρευνές σας καρποφορήσουν και το έγκλημα έρθει στο φως. Σας αφήνω περιθώριο ένα χρόνο για να πετύχετε στην αποστολή σας». Και τώρα η μις Μαρπλ, ενώ τα επιδέξια δάχτυλά της έπλεκαν ένα πουλόβερ, προσπαθούσε να ξεμπλέξει αυτόν το γρίφο που ζητούσε τη λύση του.