Πηγαινοέρχεσαι στον κόσμο μου γιατί εγώ σ' έχω ανάγκη.
Σου φωνάζω, σε θέλω και επινοώ τακτικές που θα διευκολύνουν την επιστροφή σου.
Σου στήνω παγίδες και πέφτω πάντα μέσα τους.
Σε βγάζω στο περιθώριο και λιγοστεύει ο αέρας.
Σε στήνω στον τοίχο και δέχομαι τη σφαίρα κατάστηθα.
Σ' εμφανίζω και η ζωή μου κρέμεται στο κενό.
Σε καλώ για να γλιτώσω απ' την αγωνία.
Η απουσία σου ρίχνει λάδι στη φωτιά μου κι η παρουσία σου πυρακτώνει τη μοναξιά μου.
’θελά σου με καταστρέφεις.
Να σε συναντήσω. Η ιδέα έχει γίνει εμμονή πια.
Να σε συναντήσω. Να στριμωχτούμε μαζί, οι δυο μας, σε μια χρονική στιγμή κι ύστερα...