Την διασκέδαζε να ξυπνά στους άνδρες πότε ελπίδες και πότε φόβους, να τους σέρνει από τη μύτη κατά τα κέφια της -αυτό το έλεγε να κοπανάς τους ανθρώπους τον έναν με τον άλλον- εκείνοι όμως ούτε καν σκέφτονταν να της αντισταθούν και υποτάσσονταν πρόθυμα. Σε όλη της την ύπαρξη, την ζωηρή και ωραία, υπήρχε ένα ιδιαίτερα γοητευτικό μείγμα πονηριάς και ξεγνοιασιάς, προσποίησης και αφέλειας, ηρεμίας και σβελτάδας· σε όλα όσα έκανε, σε όλα όσα έλεγε, σε κάθε της κίνηση διακρινόταν μια λεπτή, ανάλαφρη χάρη, όλα πρόδιδαν μια ιδιόμορφη, παιχνιδιάρικη δύναμη.