Στο λαβύρινθο της ζωής, ο μίτος μου ήταν πάντα η αγάπη. Κι όσο βυθιζόμουν στον αινιγματικό της κόσμο, ξεπηδούσαν ολοζώντανες οι αλήθεις της ζωής και έπεφταν σαν κλειδί μαγικό στο βάθος της χούφτας μου.
Αναβοσβήνουν οι μνήμες σαν φάρος στο άγριο τοπίο της ψυχής μου. Βρίσκω πέρασμα, γυρίζω πίσω και την ίδια στιγμή βλέπω μπροστά... Τα δύο μου παιδιά, ο άντρας που καθόρισε τη ζωή μου. Ο θάνατος που λύγισε τις αντοχές μου, η ίδια η ζωή που σκίρτησε μέσα μου και γύρισε σελίδα στην πορεία μου.
Ό,τι κι αν σημάδεψε τη ζωή μου, το αποτύπωμα της αγάπης, με καθορίζει πάντα.
Με αποκαλύπτει.