ΜΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΚΟΜΠΙΝΑ

Τώρα εσύ περιμένεις να βγάλεις άκρη ε; Σώθηκες, αλλά επειδή σε συμπάθησα θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω. Εγώ, ο δήθεν νεκρός κολλητός μου και ένα σχέδιο γεμάτο τρύπες: μέσα σε 7 ημέρες πρέπει να οργανώσω μια έκθεση ζωγραφικής, αφού πρώτα βρω πίνακες από κάπου για να κλέψω. Πάμε πάλι από την αρχή. Ο κολλητός μου ο Νίκος αποφάσισε να εξαφανιστεί, σκηνοθετώντας τον θάνατο του και με το έτσι θέλω με τραβάει μαζί του στην μακρινή Αμοργό καλοκαιριάτικα, αλλά όχι για τουρισμό. Στο νησί βλέπεις, βρίσκεται ο Τάκης ο Τρελός, ένας καλλιτέχνης της άγονης γραμμής που τους πίνακες του δεν θα αναζητήσει κανείς εκτός από τον μούφα πεθαμένο Νίκο, που θα τους βουτήξει κάτω από την αρκετά ηλιοκαμένη μύτη του. Κάπου εκεί μου φαίνεται προστίθεται στη παρέα και ο τρίτος της σι-dream team, ο Γιάννης, που θα επιβάλει ζεν στην όλη κομπίνα μας. Αυτόν δε τον νοιάζουν τα λεφτά όσο έχει χαρτάκια και καπνό για να στρίβει. Ας είναι καλά και το μαγικό κλαρίνο του Τζόνυ που με τις νότες του μεθάει τα πλήθη, ακόμα και τον Τάκη τον Τρελό (που κανονικά το λένε Χλίνουρ και κατάγεται από την Ισλανδία, αλλά τώρα που να στα λέω). Πάλι μπερδεύτηκες; Λογικό, το ίδιο και εγώ. Μη με ρωτήσεις γιατί κατέληξα με τρακαρισμένο αμάξι στα Γιάννενα, για όλα φταίει αυτή η ξανθιά που γουστάρει ο άλλος. Τελικά τα 220105 ευρώ θα τα τσεπώσουμε αν οργανώσω την έκθεση; Πανικός λέμε. Και μέσα σε όλα πρέπει να κουβαλάω και ένα θεόκλειστο κουτί παπουτσιών. Αν δε το ανοίξω να δω τι έχει μέσα θα σκάσω.