Λένε πως η μοίρα μας είναι ο χαρακτήρας μας. Λένε πως η μοίρα μας είναι οι άλλοι. Η μοίρα της Μάγδας σημαδεύτηκε όταν, σε δυστύχημα, έχασε τον πατέρα της. Ήταν εφτά χρονών τότε, κι έμεινε με τη μάνα της, ένα αλλοπρόσαλλο άτομο, που πάλευε να ζήσει, τσαλαβουτώντας ανεύθυνα, σε νερά δύο πόντων. «Δε θα του συγχωρήσω ποτέ του πατέρα μου που πήγε και σκοτώθηκε», φώναξε μια μέρα η Μάγδα στην Τασώ, τη φίλη της, και δεν ήταν παιδί πια. Σαράντα τριών ήταν.

Ζωή σπασμωδική, αυτοκαταστροφική από ένα μυστικό βαρύ, ανομολόγητο ορίζει τα βήματά της, μέχρις ότου, αγγίζοντας το μηδέν, η μεγάλη εξομολόγηση θα γίνει επιτέλους, και η πορεία για το φως θα αρχίσει.