Μια φορά ζούσε ο Πετράν, ένας άντρας που κατασκεύαζε μαριονέτες. Δεν τις έδειχνε όμως στα παιδιά, τις κρατούσε για να τις καμαρώνει μόνος του. Κάποτε προσπάθησε να φτιάξει και μια κούκλα που να του μοιάζει. Αλλά δεν τα κατάφερε. Η κούκλα έμοιαζε με ανδρείκελο, ένα ανδρείκελο που μπορούσε να μιλήσει. Ο Πετράν δεν του έδωσε σημασία και το ανδρείκελο στενοχωρήθηκε και το έσκασε από το εργαστήριο, ψάχνοντας να βρει κάποιον φίλο.
Ονόμασε τον εαυτό του Χτυποκάρδη, όταν άκουσε να διαφημίζουν ένα τσίρκο. Η φωνή στα μεγάφωνα έλεγε: «Χτυποκάρδι στο τσίρκο που ήρθε απ' τα θερμά κλίματα! Ελάτε να ζεστάνετε τις παγωμένες καρδιές σας...». Έτσι ξύλινο κι άσχημο όμως που ήταν το ανδρείκελο, όλοι το έδιωχναν και μόνο τα παιδιά το πλησίαζαν. Κάποτε μπήκε και σε ένα σπίτι που ζούσε μια μητέρα με την κόρη της. Έκανε να τους πλησιάσει, για να νιώσει λίγη ζεστασιά.
Όμως η γυναίκα τρόμαξε και άρχισε να φωνάζει. 'Αντρες με σκυλιά άρχισαν τότε να κυνηγούν τον Χτυποκάρδη, κι εκείνος έτρεξε μακριά, μέχρι που διαλύθηκε σε μικρά μικρά κομματάκια. Έμεινε μόνο το σάλι του, που το πήρε ένα φτωχό κοριτσάκι για να ζεσταθεί...

Μια συγκινητική ιστορία που γλυκαίνει την καρδιά και διδάσκει στα παιδιά πόσο άσχημα αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι ό,τι είναι διαφορετικό.