Τα πέντε διηγήματα του βιβλίου, γραμμένα με γλωσσική ευχέρεια, μοιάζουν με κινηματογράφηση στιγμών της καθημερινότητας. Το καθένα αποπνέει τα δικά του μηνύματα για τον κόσμο και τον άνθρωπο. Μετά την ανάγνωσή τους όμως αφήνουν στον αναγνώστη την αίσθηση της ενότητας και της αλληλεπίδρασης των μηνυμάτων τους.

Ο συγγραφέας εμβαθύνει στα συναισθήματα των ανθρώπων. Μιλά για τον αγώνα τους να αναδυθούν μέσα από το χάος και να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Ο αφηγηματικός του λόγος συνδυάζει την ευαισθησία με ένα λεπτότατο χιούμορ. Ο συνδυασμός αυτός ακουμπά την καρδιά μας και φέρνει μια ελπιδοφόρα νότα στους προβληματισμούς μας και στην υπαρξιακή μας αγωνία.