Τα πολιτικά κόμματα αναγορεύτηκαν ρητά σε συνταγματικό θεσμό το 1975. Προς τούτο στο άρθρο 29 του Καταστατικού Χάρτη της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας προβλέφθηκαν ειδικοί ορισμοί. Έως τότε σχετικές ρυθμίσεις συναντώνταν αποκλειστικά στον εκλογικό νόμο και τον Κανονισμό της Βουλής. Χρειάστηκαν όμως άλλα είκοσι σχεδόν χρόνια, προκειμένου η μελέτη τους να αναγνωριστεί ως αυτοτελής κλάδος του Συνταγματικού Δικαίου. Πράγματι, το 1994 το δίκαιο των πολιτικών κομμάτων απέκτησε στη χώρα μας την πρώτη συστηματική του καταγραφή.

Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται άρθρα που γράφτηκαν την περίοδο 1992-2009 και δημοσιεύθηκαν σε νομικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και στον ημερήσιο Τύπο. Όλα τους είναι αφιερωμένα στις κρίσιμες πτυχές του κομματικού φαινομένου και, σπανιότερα, στα οικονομικά των υποψηφίων βουλευτών. Πρόκειται για ζητήματα, τα οποία συγκέντρωσαν, κατά καιρούς, τα φώτα της δημοσιότητας και προκάλεσαν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, της νομολογίας, της επιστήμης και, εντέλει, του κοινού νομοθέτη. Δηλαδή, ζητήματα δικαίου των πολιτικών κομμάτων και, δευτερευόντως των υποψηφίων βουλευτών.

Η ύλη του τόμου αρθρώνεται συστηματικά σε δύο κεφάλαια. Στο πρώτο περιέχονται όσα κείμενα αφορούν την ίδρυση πολιτικού κόμματος και τη συμμετοχή του στις εκλογές, ενώ το δεύτερο αφιερώνεται στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων και των υποψηφίων βουλευτών. Από τη μελέτη τους ο αναγνώστης μπορεί να προσεγγίσει το οικείο θεσμικό περιβάλλον, να γνωρίσει τις συνθήκες υπό τις οποίες κυοφορήθηκαν, αναδείχθηκαν και εξελίχθηκαν τα σχετικά ζητήματα, να συλλάβει το πρόβλημα στις επιμέρους παραμέτρους του, να εντοπίσει τους λόγους που το προκάλεσαν και, βέβαια, να αξιολογήσει τις λύσεις που υιοθετήθηκαν.