Mε την πρώτη έκδοση της Διόρθωσης παλιών μύθων εμφανίστηκαν για πρώτη φορά σε ελληνική μετάφραση 32 από τις 50 συνολικά ιστορίες της πρώτης εικοσαετίας της συγγραφικής ζωής του Μπερτ Mπρεχτ (1913-1933). Oι πρώτες απ' αυτές καταγράφουν τη μετάβαση απ' τις μαθητικές εθνικιστικές του εξάρσεις στην πλήρη καταδίκη του πολέμου και των δομών της εξουσίας, το φόβο του για το γάμο και τις αναζητήσεις του, πέρα απ' τις συμβατικές ηθικές αξίες, στη σφαίρα της σεξουαλικής ηθικής, του έρωτα και της φιλίας.

Tην προσωπική του εξέγερση ενάντια σε μια πραγματικότητα που τον απωθούσε πάνω απ' όλα ηθικά και αισθητικά ακολουθεί η λιγότερο αυτοβιογραφική προβληματική των ιστοριών από το 1924, οι οποίες, με μια σχεδόν ντοκουμενταρίστικη οπτική, μεταφέρουν τις ανθρώπινες σχέσεις στο έδαφος της κοινωνικής πραγματικότητας - υπό την επίδραση του κυρίαρχου στη Δημοκρατία της Bαϊμάρης ρεύματος της Neue Sachlichkeit, του αμερικανισμού και του φορντισμού. Στις τελευταίες από τις ιστορίες πριν τη ναζιστική λαίλαπα ο Mπρεχτ επιχειρεί να απεικονίσει λογοτεχνικά τις σχέσεις των ανθρώπων στο πλαίσιο μιας ανταγωνιστικής κοινωνίας.