Η βία εναντίον των γυναικών στην οικογένεια δεν αποτελεί, σίγουρα, ένα σύγχρονο πρόβλημα. Σύμφωνα με την άποψη που έχει αναπτυχθεί από μελετήτριες και μελετητές του φαινομένου, καθώς και γυναικών που δραστηριοποιούνται ενεργά, μέσω διαφόρων συλλογικοτήτων, για την καταπολέμησή της, η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών, είναι απόλυτα συνυφασμένη με την έννοια της κυριαρχίας.

Η ανδρική κυριαρχία εντός των ευρωπαϊκών κρατών που θεωρούνται ως παραδοσιακά, πατριαρχικά, στηριζόμενα κυρίως στους κανόνες της Εκκλησίας (ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Ιταλία), επί της ουσίας ενισχύουν, την εκδήλωση του φαινομένου. Ως εκ τούτου, ασθενής θεωρείται η βούληση των εκάστοτε κυβερνήσεων, για την κάλυψη του πάγιου αιτήματος των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων, σχετικά με την θέσπιση νόμου, ο οποίος θα αναγνωρίζει την ενδοοικογενειακή βία, ως βία που ασκείται εναντίον των γυναικών.