Η εικοσιεννιάχρονη Κατίνα Μελά, γόνος μιας ιδιόρρυθμης ελληνοαμερικανικής οικογένειας, ομοφυλόφιλη, μελετήτρια της σύγχρονης ελληνικής ποίησης, έρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 2006.

Η Κατίνα νοικιάζει ένα διαμέρισμα στο ιστορικό κέντρο της πόλης, επανασυνδέεται με τους Έλληνες συγγενείς της και ξεκινάει την περιπέτειά της στην αγορά περιστασιακής εργασίας της ελληνικής πρωτεύουσας: μπουτίκ, μεταφράσεις, φροντιστήρια αγγλικών. Η καθημερινότητά της μετατρέπεται σύντομα σε μια κωμικοτραγική προσπάθεια να ενταχθεί στη σύνθετη αθηναϊκή κοινωνία των ημερών μας και σε μια σπαρακτική προσπάθεια να συμφιλιωθεί με τα πρόσωπα του παρελθόντος της: με τον πυρομανή αδερφό, με τον καταπιεστικό πατέρα, με τον επόπτη του διδακτορικού της -το οποίο έχει προσώρας εγκαταλείψει- με μια σειρά από αεικίνητες φίλες, με την πρώην ερωμένη της... Αλλά, κυρίως, με την πεθαμένη μητέρα της και με το αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής -την αινιγματική ποιήτρια με το ψευδώνυμο Θαλασσία Ύλη, η οποία έλαβε το Βραβείο Ευρωπαϊκής Ποίησης στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Παρά τα καταιγιστικά σε ρυθμό γεγονότα που σηματοδοτούν τους έντεκα μήνες της παραμονής της στην έκρυθμη σύγχρονη Αθήνα, τον Ιούλιο του 2007 η Κατίνα Μελά εγκαταλείπει την πόλη -όχι όμως προτού καταθέσει σε ένα διεθνές φιλολογικό συνέδριο τη μαρτυρία της για την απρόβλεπτη σύνδεση λογοτεχνίας και ζωής. Η ποίηση την εποχή των μεγάλων μεταναστεύσεων, η σχέση με μια αντισυμβατική μητέρα και η ετερότητα, η επιθυμία για την καταβύθιση σε μια απόλυτη ζωή είναι τα μεγάλα θέματα των παράλληλων αφηγήσεων της ηρωίδας. Η πλοκή γραπώνει εξαρχής τον απαιτητικό αναγνώστη και η εντελώς απρόσμενη κορύφωσή της τον κρατάει σε εγρήγορση ώς το τέλος.

Πέρα από αυτά, το νέο μυθιστόρημα της 'Αντζελας Δημητρακάκη πραγματεύεται τη συντριπτική διαδρομή μιας νέας γυναίκας προς την κατάκτηση της αυτογνωσίας. Μέχρι δηλαδή να κατανοήσει ότι, στον εικοστό πρώτο αιώνα, το να ζεις όπου αισθάνεσαι ξένη σημαίνει, πάνω απ' όλα, ότι ζεις.