Με το νόμο 3719/2008 αναγνωρίστηκε από την έννομη τάξη μας και τυπικά νομική υπόσταση στο κοινωνικό φαινόμενο της λεγόμενης ελεύθερης ένωσης - με την καθιέρωση της ευχέρειας των επιθυμούντων χωρίς γάμο συμβίωση προσώπων να συνάψουν «σύμφωνο συμβιώσεως».

Η περιεχόμενη στο Κεφάλαιο Α' του νόμου 3719/2008 ρύθμιση είναι ελλειπτική, με πολλές παραπομπές σε «ανάλογη εφαρμογή» διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου του Αστικού Κώδικα.

Στο παρόν επιχειρείται ερμηνεία του νόμου 2719/2008 και αντιμετώπιση σειράς προβλημάτων, τα οποία είτε ανακύπτουν από τη νομοθετική ρύθμιση είτε έχουν μείνει αρρύθμιστα, έτσι ώστε να παρουσιασθεί ολοκληρωμένη μονογραφία για τον νέο θεσμό.

Επειδή σε πλείστα σημεία οι ρυθμίσεις είναι (σχεδόν) όμοιες με αυτές του Οικογενειακού Δικαίου του Αστικού Κώδικα, παραπομπές γίνονται στο ομότιτλο έργο του γράφοντος (όπου και πλήρης βιβλιογραφία και νομολογία).

Σε παράρτημα παρατίθενται ο νόμος 3719/2008 (το τμήμα για το σύμφωνο συμβιώσεως, αλλά και οι τροποποιούμενες διατάξεις του Οικογενειακού Δικαίου) και το αντίστοιχο απόσπασμα της Αιτιολογικής Εκθέσεως.