«Είχα βέβαια δύο θείους, ο μεν ένας, ο κακός, με κουβαλούσε μαζί του σε διάφορα υπόγεια χαμαιτυπεία γύρω από την Ομόνοια. Ο άλλος με πήγαινε σε επίσημες δεξιώσεις, με υπουργούς και διάφορους άλλους μεγαλόσχημους. Έτσι αισθανόμουνα σα να ανήκω λιγάκι σ' ένα κόσμο αδεσμεύτων κι έκανα επισκέψεις πότε στον υπόκοσμο και πότε στο κατεστημένο - ένα σχέδιο κατά κάποιο τρόπο ένα πρότυπο το οποίο φαίνεται με σφράγισε κι έχει συνεχισθεί σ' όλη μου τη ζωή κατά καιρούς».