Μαρή Μαλάμου. Αχ μαρή,
τι έπαθα η φουκαριάρα... Τι ήταν- λέου- να βγού στα μαζαγά...
- Τι έπαθες μαρή, Ασήμου.- Πήγα μαρή, να αγουράσω βρακιά...
κι κατακαμόθκα. Κουλάσκα ση ουμιλώ... Χθήκαν τα μούτραμ, μι τ' αυτάνα που δγήκα... Πάι Μαλάμουμ, γνίκαμ, ούλης πιρηγηλής...
σύγκαψα μη τα καπουτιανά κι τσι Βρακουζάνης που είμαν ζουζμέν, κι είπα η δόλια να πάρου πεντ' έξ βρακιά μακό για να βγάνω του θέρους. Μπένου του λοιπόν, σ' ένα μαγαζί, κι αρουτώ. Κουπιλούδαμ' έχς βρακιά για τι μένα; Κι πως δεν έχου; μη απαντά. Τάνγκα θέλς ή στρίνγκ;