ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Η αναγνώριση της αποτυχίας των μηχανισμών διακυβέρνησης και της ανόδου του οικονομικού εγκλήματος ως τις κυριότερες απειλές για τον διεθνή χρηματοπιστωτικό τομέα ήλθε καθυστερημένα και μάλλον ως απολογιστική συνέπεια των μεγάλων χρηματοπιστωτικών κρίσεων των τελευταίων δεκαετιών. Κρίνοντας δε από τις κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες, οι εξελίξεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην επέλευση ολέθριων συνεπειών στη συνολική διακυβέρνηση των κρατών.

Από την άλλη πλευρά, η αποτυχημένη διακυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της διαφθοράς, υποσκάπτει συστηματικά τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Διαπιστώνεται κατά συνέπεια, μία σταθερά αμφίδρομη σχέση μεταξύ του ελλείμματος της διακυβέρνησης και της ακεραιότητας των χρηματοπιστωτικών συστημάτων.

Η εμπλοκή των πιστωτικών ιδρυμάτων και των χρηματοδοτικών οργανισμών είναι απολύτως απαραίτητη σε κάθε προσπάθεια βελτίωσης των συστημάτων εθνικής διακυβέρνησης και ιδιαίτερα εκείνων των χωρών που εμφανίζονται ευπαθείς στους τομείς αυτούς. Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί αναντίρρητα η Ελλάδα.