Επί επτά χρόνια, ένας μοναχικός μαθητής, ο Ζοζέφ, κι ένας μοναχικός οδηγός λεωφορείου, ο Μεγάλος, αναπτύσσουν μια ιδιότυπη φιλία. Καθισμένοι πλάι πλάι μέσα στο σχολικό λεωφορείο, συζητούν κι εξομολογούνται μυστικά κι εμπειρίες για την ευτυχία, τον έρωτα, τη μνήμη, τον θάνατο, τα ζόρια αλλά και τα κέφια της ζωής. Για τον μαθητή αυτή η σχέση αποτελεί μια μύηση στη ζωή που τον περιμένει. Για τον οδηγό αποτελεί μια αφορμή για αναπόληση και επανεκτίμηση της ζωής που πέρασε. Ως 'εργαλείο' για τα επτά μυητικά στάδια χρησιμοποιούνται επτά μαγειρεμένες τροφές τις οποίες προσφέρει και επεξηγεί, ανά μία κάθε χρόνο, ο οδηγός στον μαθητή, ενώ από τη μεριά του ο μαθητής καλείται, επί επτά χρόνια, να ανακαλύψει, ως τελετουργία αυτογνωσίας, την ιδανική συνταγή για την παρασκευή του τέλειου ταραμά.

Ένα αφήγημα για αυτό το ζόρικο πράγμα που το λένε ενηλικίωση. Με πολλές τροφές μέσα του. Και με πολλά ερωτήματα. Ποιο είναι το πιο μεγάλο κατασκευαστικό λάθος στη συσκευή που λέγεται «άνθρωπος»; Ποια σχέση έχουν τα τηγανιτά σαλιγκάρια με τον έρωτα; Σε ποιο ποίημα καταλήγουν οι γιαγιάδες όταν φορούν παπούτσια με κόκκινες αερόσολες; Γιατί τα αγκάθια των αναμνήσεων είναι ίδια με τα αγκάθια του ψητού σολομού; Ένα αφήγημα για αυτό το φαγώσιμο πράγμα που είναι οι ζωές μας.