Οι βαλκανικοί πόλεμοι ήταν αναπόφευκτοι και μάλιστα θα έλεγε κανείς ότι η σχετική καθυστέρησή τους οφείλεται στην καθυστερημένη ''αφύπνιση'' ορισμένων εθνών των Βαλκανίων. Η χειραφέτηση των βαλκανικών λαών ήταν επιτακτική ανάγκη για πολλές δεκαετίες και με δεδομένο ότι η Υψηλή Πόλη, εμμένοντας σε μια παρωχημένη τακτική, προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο με μη ικανοποιητικές ''απαντήσεις'' στα ερωτήματα των καιρών, η τελική έκρηξη έμοιαζε αναπόφευκτη.

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτη η εξέλιξη των πραγμάτων, καθώς από τον αναμενόμενο Α' Βαλκανικό πόλεμο περάσαμε επί της ουσίας χωρίς διακοπή στον Β' - στην προσπάθεια των μέχρι πρότινος συμμάχων να εξασφαλίσουν ο καθένας το μεγαλύτερο δυνατό μερίδιο. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα μεγάλα έθνη των Βαλκανίων - Ελληνες, Σέρβοι, Βούλγαροι -είχαν τις δικές τους ''Μεγάλες Ιδέες'' και μοιραία θα προσπαθούσαν για την ευόδωση των φιλόδοξων σχεδίων τους. Ο ελληνικός στρατός ήταν ο άοκνος υπηρέτης της ελληνικής Μεγάλης Ιδέας. Αναγεννημένος μετά από το κίνημα εκσυγχρονισμού (που εκφράστηκε από το κίνημα του Γουδή) και με τη στήριξη της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας του τόπου, έγραψε χρυσές σελίδες δόξας στους βαλκανικούς πολέμους, τόσο ενάντια στους Οθωμανούς όσο και ενάντια στους Βούλγαρους στη συνέχεια.

Στην παρούσα μονογραφία σκοπός είναι να δώσουμε στον αναγνώστη μία κατά το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του ελληνικού στρατού στην περίοδο των βαλκανικών πολέμων και να σκιαγραφήσουμε τη δράση του με τη μεγαλύτερη δυνατή λεπτομέρεια.