Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιαs κωμόπολης της Σικελίαs. Η ξαφνική αρρώστια οδηγεί την Αντριάνα και τον κουνιάδο της, Τσέσαρε, στο Παλέρμο κι από κει στη Βενετία σε ένα ταξίδι έρωτα χωρίs επιστροφή.

Αντλώντας τα στοιχεία της νουβέλας αυτής από τον τόπο καταγωγής του, ο Luigi Pirandello σκιαγραφεί την πιο αυστηρή εικόνα της θέσης της νησιώτισσας γυναίκας που συναντούμε σε ολόκληρο το έργο του.