Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται τρία πεζά από τα πλέον χαρακτηριστικά του έργου του σπουδαίου Νορβηγού λογοτέχνη· τρία διηγήματα, όπου διακρίνεται η μοναδική αφηγηματική ικανότητα του Χάμσουν, η ασυνήθιστη ψυχολογική δύναμη της γραφής του, η δεξιοτεχνία του στη λεπτότατη απόδοση και περιγραφή χαρακτήρων και συναισθημάτων, που συνεπαίρνει τον αναγνώστη.

Ο νομπελίστας συγγραφέας, που δύσκολα μπορεί να ενταχθεί σε κάποια σχολή, καθώς επιλεκτικά υιοθετεί κι απορρίπτει στοιχεία του ρεαλισμού, του νατουραλισμού, του ρομαντισμού, και βαθιά ιδεαλιστής ο ίδιος, περιγράφει με σπάνια ακρίβεια και ευστοχία χαρακτήρες και περιστατικά από τη ζωή στη θάλασσα, την ύπαιθρο, την πόλη, με το μοναδικό προσωπικό του ύφος, απλό και ταυτόχρονα περίτεχνο, λιτό αλλά και κατεξοχήν άμεσο και δυνατό.