Η Αγγλική Σχολή των Διεθνών Σχέσεων αποτελεί την πιο σημαντική και θεωρητικά εύρωστη εθνική επιστημονική κοινότητα Διεθνών Σχέσεων στην Ευρώπη. Ο σαφής αντι-ηγεμονικός στοχαστικός προσανατολισμός της αποδεικνύει το αίσθημα ευθύνης των εκπροσώπων της απέναντι στην παγκόσμια κοινωνία. Μολονότι οι περισσότεροι είναι Βρετανοί και γενικότερα Αγγλοσάξονες, δε δίστασαν να ασκήσουν κριτική στο αγγλοσαξονικό δόγμα του ηγεμονισμού, δημιουργώντας μία διεθνολογική κουλτούρα που στηρίζεται στο σύνολο του πνευματικού πλούτου της Παγκόσμιας ιστορίας, με άξονα το φιλελεύθερο μοντέλο. Η Αγγλική Σχολή κοινωνικοποίησε τον πολιτικό ρεαλισμό και έδειξε ότι η κρατική ισχύς και ο πόλεμος στις διεθνείς σχέσεις δεν είναι τα εργαλεία «εξανδραποδισμού» του ανθρώπινου είδους, αλλά οι θεσμοί μίας διεθνούς κοινωνίας, τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της οποίας χάνονται στο απώτατο παρελθόν.

Η παρούσα μονογραφία έρχεται να εμπεδώσει την εν λόγω θέση, παρουσιάζοντας, διεξοδικά, το φαινόμενο της Αγγλικής Σχολής (Θεωρία, Μεθοδολογία, Θεμελιωτές). Η Αγγλική Σχολή έχει μία ξεχωριστή πολιτική διάσταση. Ως απάντηση στην αμερικανοποίηση των Διεθνών Σχέσεων μεταπολεμικά, θυμίζει στους Ευρωπαίους στοχαστές και πολίτες ότι το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να πετύχει πρέπει να επανακτήσει την ταυτότητά του, απορρίπτοντας ως ξένο σώμα τον πνευματικό μιμητισμό και τον επιθετικό ηγεμονισμό.