Πέρα από την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του διεθνούς Μοντέρνου Κινήματος, που σφράγισε την Ελλάδα του '30, υπάρχουν και άλλες εκφράσεις του ''μοντέρνου'' στη σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική. Αυτές, μέσα από τον πλουραλισμό τους, διεκδικούν ισότιμα το ενδιαφέρον μας, γιατί εξίσου απευθύνονται στο σταθερό αίτημα της νεωτερικότητας με τοπικούς όρους.

Η ελληνική αρχιτεκτονική στον εικοστό αιώνα χαρακτηρίζεται από μια εντυπωσιακή δυναμική, καθώς επιχειρεί ταυτόχρονα να αφομοιώσει τα μεγάλα διεθνή ρεύματα και να τους αντιπαραθέσει με επιτυχία μια σύγχρονη τέχνη, δεμένη με την παράδοση και τις ανάγκες του τόπου. Η συνεχής αυτή παλινδρόμηση και δημιουργική ανασύνθεση, ανάμεσα στο διεθνές πνεύμα και τον τοπικό χαρακτήρα, εκφράστηκε με την αναζήτηση του μοντέρνου στην αρχιτεκτονική. Έτσι η έννοια του ''μοντέρνου'' στην ελληνική αρχιτεκτονική γνώρισε πολλές εντυπωσιακές μεταμορφώσεις διαχρονικά, καθώς κάθε φορά χρειαζόταν να προσαρμοστεί σε καινούριες συνθήκες.

Μέσα από επιλεγμένα έργα και την αξιολόγησή τους, το βιβλίο αυτό τεκμηριώνει τις παραπάνω συναρπαστικές αλλαγές και προσφέρει μια αντι-συμβατική εικόνα της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής.