Τα μεγάλα και ζέοντα ζητήματα αλλά και τα ήσσονος σημασίας καθημερινά, βρίσκουν όλα τη θέση τους σ' αυτήν την πρώτη ποιητική συλλογή της Λίνας Στεφάνου.
Με ένα προσωπικό στυλ που μαρτυράει επιρροές τόσο από Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, Καρούζο όσο και από Ρίλκε, Τσβετάγεβα αλλά και Μπέκετ, το Στον κήπο με τις σαλαμάνδρες μιλάει για τον έρωτα, τον θάνατο, το χρόνο, τις γυναίκες, την ίδια την ποίηση, με μια γλώσσα αφαιρετική, συχνά σκληρή, σαν μόνιμη απορία πως μπορεί ''...κάτι να παραμένει σιωπηλό στα όρια του σκισίματός του''.