Λοιπόν, να το ξεκαθαρίσουμε απ την αρχή:
Δεν είμαι η Σαρλότ Μπροντέ ούτε η Σιμόν ντε Μπωβουάρ ούτε καμία άλλη μεγάλη της πένας. Γι αυτό και δεν ενδιαφέρουν τα βιογραφικά μου στοιχεία, τα οποία συνήθως προτάσσουν στην πρώτη σελίδα οι συγγραφείς για να δείξουν τις περγαμηνές τους. Δεν είμαι συγγραφέας, αλλά με το γράψιμο έχεις πάντα μια πολύ καλή συντροφιά. Ζωντανεύεις φανταστικούς ήρωες ή φέρνεις πίσω στη ζωή υπαρκτά πρόσωπα, όλους εκείνους που αγάπησες.
Μ αυτό το βιβλίο συμβαίνει το δεύτερο. Ήθελα να ζωντανέψω τους αγαπημένους μου που έφυγαν για να τους γνωρίσω στα παιδιά και στα εγγόνια μου, επειδή αξίζει τον κόπο. Και παράλληλα, να τους παρουσιάσω την ατμόσφαιρα, το σκηνικό μιας άλλης εποχής, τελείως διαφορετικής από τη σημερινή, που ούτε την φαντάζονται...
Θα μου πείτε ότι το βιβλίο αυτό είναι μια οικογενειακή υπόθεση... Ασφαλώς, έτσι είναι. Αλλά αυτή η οικογενειακή υπόθεση ήταν η ζωή μου.
Τα καλύτερά μου χρόνια!...