Η σημασία των πιστωτικών τίτλων και όλων των εγγράφων που ενσωματώνουν ή αποδεικνύουν αξιώσεις, διευρύνεται καθημερινά σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και επίσης και ο τίτλος των συναφών συναλλαγών, με αναγκαίο συνακόλουθο την αύξηση των δικαστικών υποθέσεων που προκύπτουν από την εκτεταμένη αυτή κίνηση.

Υπό τα δεδομένα αυτά, η ελληνική Πολιτεία, ακολουθώντας το παράδειγμα και άλλων ξένων χωρών, υιοθέτησε τη θέσπιση δικονομικών μέτρων (άρθρ. 623-646 ΚΠολΔ) για τη γρήγορη δικαστική εκκαθάριση των σχετικών διαφορών και συγκεκριμένα την καθιέρωση του θεσμού της διαταγής πληρωμής για τα έγγραφα που αποδεικνύουν αξιώσεις χρημάτων ή παροχές αξιογράφων, αλλά και την εισαγωγή, με μορφή εκσυγχρονισμένη, της ειδικής διαδικασίας για την εκδίκαση των διαφορών που πηγάζουν από πιστωτικούς τίτλους.

Η μελέτη αυτή στόχο έχει την ερευνητική προσέγγιση, κατά πρώτο λόγο και από άποψη θεωρητική, των διατάξεων που ρυθμίζουν τα παραπάνω θέματα, σε συνειρμό όμως και σύζευξη και με τους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου, οι οποίοι, όπως είναι φυσικό, συμπλέκονται αναγκαία με τους δικονομικούς και με τον έλεγχο, τέλος, των διάφορων άλλων όψεων που προβάλλει στο προσκήνιο η προβληματική της νομολογίας και της δικαστικής πρακτικής.

Στη νέα, δέκατη έκδοση, έχουν συμπεριληφθεί τα νέα δεδομένα που προέκυψαν στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα από τη νομοθεσία, τη θεωρία και τη νομολογία με αναγκαίο επακόλουθο και την αύξηση του όγκου της.