Ο Γκαίτε οικοδομεί τη Νουβέλα του γύρω από ένα τραγούδι, που είχε συνθέσει παλιότερα με θέμα τη σχέση του ανθρώπου με την άγρια φύση και αφορμή τον Δανιήλ στο λάκκο των λεόντων. Ο θεματικός πυρήνας συνόδευε τον συγγραφέα από την παιδική του ηλικία.

Το έργο αυτό ήταν το αγαπημένο του Γκαίτε, όπως φανερώνεται και στην αλληλογραφία που είχε με τον Σίλλερ και τον Χούμπολτ. Η μαγική ατμόσφαιρα της Νουβέλας καθηλώνει και συγκινεί τον αναγνώστη καθιστώντας το κείμενο προσπελάσιμο και για τις νεαρότερες ηλικίες - χωρίς συμβιβασμούς.

Ένα έργο γεμάτο αρχοντιά, τόσο στη θηλυκή όσο και στην αρρενωπή της όψη, γεμάτο μουσική, ποίηση, τέχνη, αρχιτεκτονική... Το κυνήγι και η περιπέτεια συνυπάρχουν σε μια σύνθεση κλασικά ευρωπαϊκή και συνάμα παραμυθένια εξωτική. Τελικά φαίνεται ότι όσο ο άνθρωπος κερδίζει σε αθωότητα, τόσο κερδίζει σε σοφία, ενώ η βίαιη δύναμη του άγριου θηρίου δαμάζεται από την τέχνη και την αγάπη.