«Τι είναι τελικά το δοκίμιο του Monte-squieu; Εγχειρίδιο αισθητικής; Σύνοψη (κλασικιστικών) κανόνων; Διακήρυξη φιλοσοφικών αρχών; «Μικρή πραγματεία της ηδονής» (Jean Starobinski);

Θα έλεγα πως το πιο γοητευτικό στοιχείο στο δοκίμιο του Montesquieu είναι η απουσία της τελικής και τελεσίδικης απάντησης, ή, με άλλα λόγια, αυτή η γραφή-περιπέτεια (και το κείμενο-ταξίδι ατέλειωτο) που κινείται διαρκώς σε δύο επίπεδα, ανάμεσα στο υποκειμενικό και το αντικειμενικό, ανάμεσα στο αισθητό και στο νοητό, ανάμεσα στο γνωστό και το άγνωστο.»
Παν. Μουλλάς