ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

Ο Πορφύριος (233-304μ.Χ.) ανήκει στους τελευταίους αρχαίους ΄Ελληνες Σοφούς. Στο μεταίχμιο του αρχαίου κόσμου και του νεώτερου, οι διδάσκαλοι εκείνοι στάθηκαν υπέρμαχοι των παραδόσεων. Ευρυμαθέστατος, βαθύς γνώστης της Θεουργίας και των Μυστηρίων, ο Πορφύριος ετέλεσε ένα τεράστιο συγγραφικό έργο, φιλοσοφικό, θεολογικό, ηθικό, μαθηματικό, λογικό.

Γνήσιος θρησκευτής, προβάλλει σθεναρά την κύρια αρχή της ελληνικής θεολογίας, ότι κάθε πράξη και στάση ζωής του ανθρώπου συναρτάται θετικά ή αρνητικά προς το Θείο και το Ιερό. Η αποχή από την κρεοφαγία αποκαλύπτεται ζήτημα καθοριστικής σημασίας για τη σωματική, αλλά κυρίως για την ψυχική υγεία και την ανάταση προς τη σφαίρα του Νου και του Κόσμου του Νοητού. Ιεροί νόμοι της Χρυσής Εποχής, μυητικοί κανόνες, επισημάνσεις δαιμονικών επιρροών και άλλα, εδραιώνουν την επιχειρηματολογία του Πορφύριου υπέρ της ακρεοφαγίας.

Ακόμη, η στοργή και ο σεβασμός του προς τα ζώα, η υπόμνηση της εγγύτητάς του προς το Θεϊκό στοιχείο, συγκλονίζουν τη νωθρή συνείδηση του σύγχρονου ανθρώπου. Το "Περί Αποχής Εμψύχων" μας καθοδηγεί σε έναν έλλογο, αγαπητικό, ήμερο βίο, θεοφιλή.