Τι νόημα έχει να είσαι Έλληνας σήμερα - πέρα από τη συναισθηματική καταφυγή στην προγονολατρική ρητορεία; Με ποια ενεργό ιδιαιτερότητα προσερχόμαστε στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, τι έχουμε να υπερασπίσουμε απέναντι στην τουρκική απειλή: ποιον τρόπο ή ποιότητα ζωής που αν τα στερηθούμε η επιβίωση παύει να έχει νόημα;

Η απουσία νοήματος αντανακλάται στην τραγική ανικανότητα και απαξίωση της πολιτικής. Έλλειμμα κεντρικού και πρωταρχικού στόχου ικανού να εμπνεύσει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις. Όχι να προλάβουμε ασθμαίνοντας το τρένο του «εκσυγχρονισμού» (που οι ευφυέστεροι Ευρωπαίοι σπεύδουν να το εγκαταλείψουν πιστοποιώντας το τέλος της «νεωτερικότητας»). Ούτε βέβαια να διαφύγουμε από την πίσω πόρτα στον αυτοηδονισμό μας με το παρελθόν, στα φονταμενταλιστικά παραισθησιογόνα. Αλλά, αξιοποιώντας το πολιτιστικό μας ασυμβίβαστο με τη χρεοκοπημένη πια «νεωτερικότητα»,να διεκδικήσουμε ενεργό συμβολή στη διαμόρφωση της μετα-νεωτερικής εποχής που κυοφορείται ως πανανθρώπινο αίτημα ερήμην των τελματωμένων συντηρητικών της «εκσυγχρονιστικής» μυωπίας.