ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

Όψεις του μετανεωτερικού κόσμου υπό το φως της θεωρίας της κοσμοκατασκευής.
Οι άνθρωποι κατασκευάζουν τεχνητά και ψευδαισθητικά, με αυτοσυντηρητικές και αυθαίρετες αποφάσεις, τους κόσμους εντός των οποίων εγκαθίστανται. Κάθε ένας από αυτούς τους κόσμους είναι υπαρκτός αποκλειστικά επειδή ένα ή περισσότερα δρώντα υποκείμενα πιστεύουν ακλόνητα στην ύπαρξή του και συμπεριφέρονται αναλόγως, προς εαυτούς και αλλήλους.
Ο κάθε κόσμος οικοδομείται με μια απόφαση που χωρίζει, αποσπώντας το Εγώ από τον αδιαμόρφωτο υλικό κόσμο, τα υπόλοιπα όντα σε Εχθρούς και Φίλους. Για την απόσχιση αυτή είναι απαραίτητη η δόμηση μιας κοσμοεικόνας, ενός μπούσουλα για την αυτοσυντήρηση, η οποία διασφαλίζεται αποκλειστικά με την αδιάκοπη επέκταση της ισχύος.
Ο πόλεμος είναι, τρόπον τινά, η φυσική κατάσταση της ανθρωπότητας και υπό την έποψη αυτή ουδέποτε θα εξαλειφθεί, τουλάχιστον σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, οπότε η αυτοσυντήρηση τίθεται εν κινδύνω. Όταν δηλαδή η πύκνωση της εχθρότητας εκβάλλει στο Πολιτικόν, ήτοι τη μάχη μέχρι τελικής πτώσεως ανάμεσα σε συγκεκριμένες ανθρώπινες υπάρξεις.