Ο ντροπαλός και ακέραιος Στέφαν Πιέλεκ, απογοητευμένος από τη φαυλότητα και την αδιαφορία του κοινωνικού του περίγυρου, κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας και μπλέκεται στα γρανάζια της γραφειοκρατίας. Η Χρυσή Οφηλία του, θα του φτερώσει για λίγο την ψυχή, για να καταλήξει τρελός από απελπισία γιατί: "κανένας ποτέ δεν τον αγάπησε..."

Ο Σιλβέστερ, βαλτωμένος στην πλήξη που του έχει δημιουργήσει η έλλειψη κάθε σκοπού, δεν περιμένει και δεν επιθυμεί τίποτα από τη ζωή που ο ίδιος έχει εγκαταλείψει. Ο ύπνος έγινε η μόνη απόλαυση για τον ίδιο και τη γυναίκα του