Ο ασυνήθιστος, αν όχι εξεζητημένος, επίτιτλος του βιβλίου, Κειμενοφιλικά, χρειάζεται ίσως κάποια εξομολογητική εξήγηση: εμπεριέχει προφανώς τη φιλία, που μεταφέρεται όμως εδώ από τις ανθρώπινες σχέσεις (οι οποίες έτσι κι αλλιώς δοκιμάζονται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο) στα ίδια τα λογοτεχνικά κείμενα (τα οποία βρίσκονται σε κάποιαν τουλάχιστον απόσταση ασφαλείας από τα προσωπικά, μεροληπτικά συνήθως πάθη). Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την υποψία, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι η τρέχουσα κριτική στον τόπο μας, δημοσιογραφική σε συντριπτικό ποσοστό, εξαρτά κατά κανόνα την τιμή ενός κειμένου από την κεκτημένη φήμη του συγγραφέα του. Σ' αυτή την αγοραία συνήθεια χρειάζεται, πιστεύω, αντίδραση, η οποία ελπίζω να υπόκειται και σε τούτο το βιβλίο.