Η απορύθμιση της τέχνης, της κουλτούρας και γενικότερα της πολιτιστικής πρακτικής, ως προϊόν της απορρύθμισης της οικονομίας και της κοινωνικής πρακτικής αντίστοιχα, είναι ίσως το κρισιμότερο θέμα για τη σκέψη σήμερα. Τα κείμενα που συγκροτούν το βιβλίο έχουν ένα μικροδομικό χαρακτήρα, που αντιτάσσεται στην απορύθμιση της κουλτούρας, τη σημερινή δηλαδή κυρίαρχη ψευδή ολότητα, ιδεολογία και πρακτική.