Το σύγγραμα αυτό έχει στόχο την παρουσίαση μιας θεωρητικής και μεθοδολογικής μελέτης της κοινωνικής σκέψης ως αναπαράστασης του Εαυτού-'Αλλου σε σχέση με τον περιβάλλοντα κόσμο. Η δομή της κοινωνικής πραγματικότητας εκδηλώνεται μέσω της ατομικής συνείδησης και καθορίζεται από το λειτουργικό εσωτερικό περιβάλλον του ατόμου, η μελέτη του οποίου ονομάζεται εγω-οικολογία. Ο όρος εγω-οικολογία ορίζει τη μελέτη του Εαυτού στις πολυσύνθετες σχέσεις του με το περιβάλλον.

Το ενδιαφέρον αυτής της μελέτης δεν εστιάζεται στις επιφανειακές σχέσεις ατόμου-εξωτερικού περιβάλλοντος, αλλά στον τρόπο με τον οποίο έχουν βιωθεί αυτές οι σχέσεις. Πρόκειται επομένως για έναν τομέα της εμπειρικής ψυχολογίας του οποίου το πεδίο παρατήρησης συνίσταται στα εξής συστατικά στοιχεία της συνείδησης: ’λλος-Εαυτός-Κοινωνία, ή, μ΄ άλλα λόγια, πώς το εξωτερικό περιβάλλον μετατρέπεται σε εσωτερικό.