Ο έρωτας του Πλάτωνα είναι ένα μυθιστόρημα όπου κυριαρχεί η «ιδεαλιστική διαστροφή» ενός έρωτα που απαρνιέται εντελώς το σώμα.

Χαρακτηρίζεται από εκείνο το ιδιαίτερο «σασπένς» της αναμονής -η ώρα της ηδονής διαρκώς αναβάλλεται-, που το βρίσκουμε και σε άλλα έργα του Μαζόχ.

Όμοια με τον αφηγητή του έργου, έτσι και ο αναγνώστης δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την ανάγνωση των επιστολών του νεαρού αξιωματικού Χένρικ. Μέσα από αυτές παρακολουθεί με συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον, περιέργεια, ανυπομονησία τη γνωριμία του Χένρικ με τη Ρωσίδα καλλονή Ναντέζντα, αλλά κυρίως τη μυστική, παθιασμένη και διφορούμενη σχέση του μ' ένα θεϊκό ανδρόγυνο πλάσμα, μια σχέση με εντελώς ασυνήθιστο και απροσδόκητο τέλος.