«Ούτε ύμνοι ούτε θρήνοι. Λέμε απλώς: Την αγαπήσαμε πολύ την επανάσταση!»

Σε όλες τις ηπείρους, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και το Aνατολικό Mπλοκ, το μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας και απελευθέρωσης του 1968 θυμίζει, ως προς το εύρος και τις συνέπειές του, την «'Ανοιξη των λαών» του 1848...
Στη Γαλλία, όπως φάνηκε στην πρόσφατη προεκλογική εκστρατεία για την Προεδρία της Δημοκρατίας, τα γεγονότα του 1968 αποτελούν το τελευταίο τυφλό σημείο της συλλογικής μνήμης, μετά το καθεστώς Βισί και τον πόλεμο στην Αλγερία. Είτε τα εξυμνούμε είτε τα κατακρίνουμε, «τα Γεγονότα» σηματοδοτούν μια ουσιαστική τομή στη γαλλική κοινωνία. Υπάρχει -και πάντοτε θα υπάρχει, είτε το θέλουμε είτε όχι- ένα «πριν» κι ένα«μετά» το Μάη του '68.

Πώς έμοιαζαν, λοιπόν, αυτοί οι μήνες τρέλας, από τις 27 Μαρτίου, όταν έκλεισε το πανεπιστήμιο της Ναντέρ, από την κατάληψη της Σορβόνης και τη Νύχτα των Oδοφραγμάτων στις 10/11 Μαΐου, μέχρι τη γενική απεργία και τις συμφωνίες της Γκρενέλ;

Πλούσια εικονογραφημένο, συνδυάζοντας φωτογραφίες-σοκ, συνθήματα και αφίσες, αυτό το βιβλίο, που περιλαμβάνει όλα όσα αντιπροσωπεύουν το «πνεύμα του Μάη», επιχειρεί να μοιραστεί με τον αναγνώστη εκείνη τη μοναδική εμπειρία, η οποία, 40 χρόνια μετά, μας αγγίζει σαν να ήταν χθες.i