Κρατώντας το αγαπημένο μου κομπολόι, κοιτάζω τον ουρανό και μου φαίνεται διάφανος. Νομίζω ότι από στιγμή σε στιγμή θα δω τον Θεό να μου γνέφει. Ρίχνω το βλέμμα μου στον ορίζοντα και βλέπω το ουράνιο τόξο. Προσπαθώ να διαιωνίσω τη στιγμή, όμως μάταια.
Έχει ήδη χαθεί. Το όνειρο έχει χαθεί.
Μόνο οι αναμνήσεις έμειναν...
Λένε ότι δεν έχεις ζήσει πολύ αν δεν έχεις πολλά να μετανιώσεις και εγώ είχα να μετανιώσω για πολλά.
Τελικά διαπίστωσα ότι "αν περπατάς στο δρόμο των ονείρων σου, ο κόσμος γίνεται καλύτερος και η τύχη γυρίζει με το μέρος σου".