Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια συστηματική προσέγγιση στο θέμα του φωτός στη Βυζαντινή εκκλησία. Αναλύει τις θεολογικές και φιλοσοφικές βάσεις του φωτός, καθώς και τη χρήση του στην τέχνη κατά τη Βυζαντινή εποχή και ερμηνεύει την κατανυκτική ατμόσφαιρα της Βυζαντινής εκκλησίας ως λογικό επακόλουθο της θρησκευτικής σημασίας του φωτός.

Παράλληλα, αιτιολογείται για πρώτη φορά η μορφή του αρχικού τρούλου της Αγίας Σοφίας, μέχρι τώρα ακατανόητη, ως αποτέλεσμα εξαιρετικά περίπλοκων υπολογισμών του αρχιτέκτονα Ανθεμίου επί τη βάσει γραπτών του ιδίου, με σκοπό τον φωτισμό του τρούλου με ένα υπέρλαμπρο, σταθερό και ομοιόμορφο φως, δηλαδή μια ακριβή αναπαράσταση του ''άκτιστου φωτός''.